ร่องน้ำใต้ทะเลลึกช่วยให้น้ำอุ่นกินน้ำแข็งจากเบื้องล่าง เว็บสล็อต เร่งการหดตัวกรีนแลนด์กำลังละลายอย่างรวดเร็ว แต่ธารน้ำแข็งบางแห่งกำลังหายไปเร็วกว่าที่อื่น แผนที่ใหม่ของพื้นทะเลโดยรอบช่วยอธิบายได้ว่าทำไม: ธารน้ำแข็งที่ละลายเร็วที่สุดหลายแห่งตั้งอยู่บนยอดฟยอร์ดที่ลึกซึ่งทำให้น้ำในมหาสมุทรแอตแลนติกละลายจากด้านล่าง
นักวิจัยนำโดยนักธรณีวิทยา Romain Millan จากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เออร์ไวน์ได้วิเคราะห์ข้อมูลสมุทรศาสตร์และภูมิประเทศใหม่สำหรับธารน้ำแข็ง 20 แห่งภายใน 10 ฟยอร์ดทางตะวันออกเฉียงใต้ของกรีนแลนด์ การทำแผนที่เผยให้เห็นว่าฟยอร์ดบางแห่งมีความลึกหลายร้อยเมตรกว่าการจำลองของการวัดความลึกที่แนะนำ นักวิจัยรายงานออนไลน์ในวันที่ 25 มีนาคมในจดหมายวิจัยธรณีฟิสิกส์ ร่องน้ำเหล่านี้ทำให้น้ำอุ่นและน้ำเค็มขึ้นจากส่วนลึกในมหาสมุทรไปถึงธารน้ำแข็งและกัดเซาะพวกมัน
ธารน้ำแข็งอื่น ๆ ได้รับการคุ้มครองโดยธรณีประตูตื้นหรือหิ้งพื้นทะเลที่ยกขึ้น
ธรณีประตูเหล่านี้ทำหน้าที่เป็นอุปสรรคต่อน้ำอุ่นที่ลึก ซึ่งแสดงให้เห็นแผนที่พื้นทะเลใหม่ นักวิจัยเปรียบเทียบสิ่งที่ค้นพบกับการสังเกตการละลายของธารน้ำแข็งระหว่างปี 1930 ถึง 2017 และพบว่าธารน้ำแข็งที่ละลายเร็วที่สุดมีแนวโน้มที่จะละลายจากด้านล่างมากกว่า
การศึกษาใช้ข้อมูลจากภารกิจของ NASA สองภารกิจ ได้แก่ Operation IceBridge ซึ่งวัดความหนาและความโน้มถ่วงของน้ำแข็งจากเครื่องบิน และ Oceans Melting Greenland หรือ OMG ซึ่งใช้เครื่องมือโซนาร์และแรงโน้มถ่วงเพื่อทำแผนที่รูปร่างและความลึกของพื้นทะเลใกล้กับหน้าน้ำแข็ง ภารกิจ OMG ยังเกี่ยวข้องกับการปล่อยโพรบหลายร้อยเครื่องลงสู่มหาสมุทรในแต่ละปีเพื่อวัดอุณหภูมิและความเค็มที่ระดับความลึกต่างกัน
นักวิทยาศาสตร์สงสัยมานานแล้วว่าการละลายของกรีนแลนด์อาจถูกเร่งโดยมหาสมุทร ( SN Online: 7/6/11 ) แต่ต้องการข้อมูลเกี่ยวกับความลึกของฟยอร์ดและความหนาของธารน้ำแข็งเพื่อพิสูจน์
โดยเฉพาะอย่างยิ่งชุดข้อมูล OMG ที่มีความละเอียดสูงเผยให้เห็นการกระแทกและร่องลึกก้นทะเลที่ไม่เคยมีใครรู้จักมาก่อน นักธรณีวิทยา Andy Aschwanden จากมหาวิทยาลัยอลาสก้าแฟร์แบงค์ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับการศึกษากล่าว “รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เหล่านั้นสามารถสร้างความแตกต่างได้มากเมื่อธารน้ำแข็งจะลาลับ”
แผ่นดินไหวในนิวอิงแลนด์มีกำลังแรงในโคลนบ่อ
ชั้นของแกนตะกอนแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในช่วงที่เกิดแผ่นดินไหวที่แหลมแอนในปี 1755 ประวัติแผ่นดินไหวที่สร้างความเสียหายมากที่สุดของนิวอิงแลนด์เขียนไว้ในโคลนใต้สระน้ำแมสซาชูเซตส์ นักวิจัยระบุหลักฐานการตกตะกอนครั้งแรกของแผ่นดินไหวที่ Cape Ann ซึ่งในปี 1755 เขย่าชายฝั่งตะวันออกจากโนวาสโกเชียไปยังเซาท์แคโรไลนา แผ่นดินไหวครั้งนี้ ซึ่งคาดว่าจะมีอย่างน้อย 5.9 แมกนิจูด ไม่มีผู้เสียชีวิต แต่สร้างความเสียหายให้กับอาคารหลายร้อยหลัง
ภายในแกนโคลนที่ดึงมาจากก้นบ่อ Sluice ในเมืองลินน์ รัฐแมสซาชูเซตส์ มีชั้นตะกอนสีน้ำตาลอ่อนโดดเด่นท่ามกลางชั้นตะกอนที่อุดมด้วยสารอินทรีย์ที่มีสีเข้มกว่านักวิจัยรายงานวันที่ 27 มีนาคมใน จดหมาย การวิจัยแผ่นดินไหว ชั้นที่มีความหนา 2 เซนติเมตรประกอบด้วยฟอสซิลขนาดเล็กที่มักพบใกล้ชายฝั่ง ตลอดจนชนิดของละอองเกสรที่แตกต่างจากที่พบในส่วนอื่นๆ ของแกนกลาง นักธรณีวิทยา Katrin Monecke จาก Wellesley College ในรัฐแมสซาชูเซตส์และเพื่อนร่วมงานของเธอใช้การศึกษาก่อนหน้านี้เกี่ยวกับอัตราการสะสมของบ่อ โดยกำหนดวันที่ของชั้นระหว่างปี 1740 ถึง 1810
การศึกษากล่าวว่าชั้นสีน้ำตาลอ่อนนั้นน่าจะเป็นความขุ่น ตะกอนที่ปั่นป่วนโดยความลาดชันของทะเลสาบที่ล้มเหลวกะทันหัน ไม่มีความขุ่นอื่น ๆ ในแกนกลางซึ่งกินเวลาประมาณ 400 ปี บ่งบอกว่ามีความลาดชันถือไว้อย่างรวดเร็วผ่านน้ำท่วมและพายุเฮอริเคน แต่แผ่นดินไหวที่ Cape Ann น่าจะเป็นแรงกระตุ้นมากพอที่จะทำให้ทางลาดพังได้
แม้ว่าทางตะวันออกของสหรัฐฯ จะไม่ได้อยู่ที่ขอบแผ่นธรณีสัณฐานที่เกิดแผ่นดินไหว แต่ก็มีบางครั้งที่แผ่นดินสั่น สะเทือน ( SN Online: 8/23/11 ) การศึกษาชี้ให้เห็นว่าทะเลสาบและบ่อน้ำอื่นๆ ในชายฝั่งตะวันออกอาจมีหลักฐานของแผ่นดินไหวก่อนประวัติศาสตร์ ทำให้นักวิจัยมีวิธีใหม่ในการประเมินความถี่ของแผ่นดินไหว
แผ่นดินไหวที่ Cape Ann ยังทิ้งร่องรอยไว้บนชาวอาณานิคม บทกวีที่สร้างแรงบันดาลใจซึ่งบ่งชี้ว่าพายุดังกล่าวเป็นคำเตือนจากพระเจ้าผู้ทรงพระพิโรธ จอห์น วินธรอป นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดบันทึกการเป็นพยานเกี่ยวกับแผ่นดินไหวในเอกสารฉบับปี 1757 ที่ส่งไปยังราชสมาคมแห่งลอนดอน “แผ่นดินไหวเริ่มด้วยเสียงคำราม” วินธรอปอ้างคำพูดของชายคนหนึ่งว่า “เหมือนฟ้าร้องในระยะไกล” เว็บสล็อต
